سفر ‪۱۵‬روزه فضاپيماي ديسكاوري به پايان رسيد

فضاپيماي “ديسكاوري” دقايقي پيش در ايالت فلوريدا در جنوب شرقي آمريكا در آسماني صاف به زمين نشست.

به گزارش خبرگزاري فرانسه از كاناورال، چرخ‌هاي فضاپيماي ديسكاوري در ساعت ‪۱۸/۰۱‬دقيقه به وقت گرينويچ به پيست فرود مركز فضايي “كندي” برخورد كرد.

سفر فضاپيماي ديسكاوري كه روز ‪۲۳‬اكتبر آغاز شد، پس از ‪۱۵‬روزه به همراه هفت سرنشين خود به پايان رسيد.

سازمان فضايي آمريكا “ناسا” پيشتر برنامه بازگشت فضاپيماي رفت و برگشت ديسكاوري و خدمه ماموريت فضايي “‪ “STS-۱۲۰‬به زمين را تائيد كرده بود.

ماموران كنترل ناسا در “هوستون” اعلام كردند، خدمه ديسكاوري روز سه‌شنبه با آزمايش سامانه‌هاي كنترل اين فضاپيما اقدامات اوليه را براي فرود انجام داده بودند.

“كلي آندرسون” فضانورد ديسكاوري پس از سپري كردن پنج ماه در شرايط بي‌وزني در ايستگاه بين‌المللي فضايي به زمين و شرايط جاذبه آن بازگشت.

برپايه اين گزارش، در پي ايجاد شكاف ‪۹۰‬سانتيمتري روي يكي از آنتن‌هاي خورشيدي ايستگاه بين‌المللي پس از بازشدن صفحات آن، سازمان فضايي آمريكا (ناسا) اولويت اول ماموريت را در رفع اين مشكل تا پيش از بازگشت فضاپيماي ديسكاوري قرار داده بود.

در اين ماموريت يكي از بي‌سابقه‌ترين و مخاطره‌آميزترين راهپيمايي‌هاي فضايي به منظور دوختن اين شكاف به عمل آمد.

“اسكات پاراژينسكي” فضانورد ‪۴۶‬ساله آمريكايي طي ‪۴‬ساعت راه‌پيمايي فضايي و آويزان شدن به انتهاي بازوي ‪۵۰‬فوتي ايستگاه بين‌المللي فضايي اقدام به دوختن موفقيت‌آميز اين شكاف كرد.

به گفته كارشناسان، وي با خطر برق گرفتگي و مرگ روبرو بود.

اين آنتن خورشيدي، برق مورد نياز براي دو آزمايشگاه اروپايي “كلمبوس” و ژاپني “كيبو” را كه قرار است در ماه‌هاي دسامبر و آوريل ‪۲۰۰۸‬ميلادي به اين ايستگاه ملحق شوند، تامين مي‌كند.

جزئیات سفر انسان به مریخ تشریح شد

ناسا جزئیات عملیات سفر انسان به مریخ را که قرار است از سال ۲۰۲۸ آغاز شود و در سال ۲۰۳۱ با حضور ۷ فضانورد به نتیجه برسد تشریح کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، ناسا در همایش Lunar Exploration and Analysis Group که در هاستون آمریکا برگزار شد، اعلام کرد که بین ۲۰ سال آینده راکت Ares V برای سفر انسان به مریخ آماده خواهد شد. این راکت در سال ۲۰۱۸ انسان را به ماه می رساند و پس از آن در ژانویه ۲۰۲۹ به همراه یک راکت مشابه دیگر به سیاره سرخ عزیمت می کند.
این دو راکت در مجموع ۴۰۰ تن ماده را به روی سطح مریخ حمل می کنند تا به این ترتیب محل اقامت فضانوردان و یک آزمایشگاه به دست روباتها در سطح مریخ ساخته شود.
در صورتی که تمام پیش بینیها درست انجام شود، در فوریه ۲۰۳۱ هفت فضانورد که احتمالا چهار مرد و سه زن هستند، به طرف مریخ عزیمت می کنند. این سفر بین ۶ تا ۷ ماه به طول می انجامد. پس از عزیمت به مریخ این فضانوردان حداقل ۱۶ ماه در این خانه مریخی اقامت می کنند و سپس به زمین باز می گردند. در کل سفر طولانی این فضانوردان ۳۰ ماه طول می کشد.
براساس گزارش پایگاه خبری ناسا، ۴ راکت Ares V که از نظر ابعاد و قدرت در اندازه های راکت “زحل ۷″ هستند، فضاپیمایی که این فضانوردان را به مریخ می رساند تا اطراف زمین حمل می کنند.
“زحل ۷″ راکتی است که فضانوردان را در ماموریت “آپولو” برای رسیدن به ماه همراهی کرد.
فضانوردان در داخل این ناوفضایی در یک گلخانه، میوه و سبزی پرورش می دهند. این اقدام موجب می شود که بتوانند راحتتر سفر طولانی را تحمل کنند.
برای تأمین آب و هوا این فضانوردان از سیستمهای بازیافت ویژه این مواد استفاده می کنند، به این ترتیب فضاپیما می تواند آب و اکسیژن کمتری با خود حمل کند.
با وجود تمام پیش بینی ها به نظر می رسد این نقشه، دو نقطه ضعف داشته باشد. اولین نقطه ضعف به مسئله حفاظت فضانوردان از تشعشات کیهانی نگاه می کند و دومین مورد مشکلات روحی روانی فضانوردان است.
درحقیقت این فضانوردان باید ماه ها دور از زمین زندگی کنند و هرچه که از زمین دورتر می شوند، برقراری ارتباط با زمین دشوارتر می شود، چرا که فاصله زمین و مریخ بسیار زیاد است و تنها می توان چند دقیقه از صدای فضانوردان را در زمین شنید.
در حال حاضر دو کاوشگر “روح” و “فرصت” تحقیقات خود را از چهار سال قبل در این سیاره دنبال می کنند و چند کاوشگر دیگر هم در مدار اطراف سیاره سرخ به انجام تحقیقات هستند که از آن جمله می توان به مارس اکسپرس اشاره کرد.
سال آینده نیز کاوشگر “فونیکس” که در حال حاضر در راه رسیدن به مریخ است، در سطح قطب شمال این سیاره فرود خواهد آمد.

صداي «زحل»، ارباب حلقه‌هاي منظومه شمسي را بشنويد!

سا فايل‌هايي صوتي شامل صداي شفق‌هاي قطبي و ميدان‌هاي مغناطيسي زحل و بادهاي سطح بزرگ‌ترين قمر اين سياره - تيتان - را منتشر كرد.

بيشتر اين صداها، صداهاي ضبط شده نيستند؛ بلکه نتيجه‌ تبديل داده‌هاي غير صوتي نظير اندازه گيري ميدان‌هاي مغناطيسي به صدا به وسيله‌ رايانه هستند.

اصوات به دست آمده نسبتا عجيب هستند. يکي از اين اصوات که به وسيله‌ مغناطيس سنج فضاپيماي کاسيني از نزديکي انسلادوس - قمر زحل- به دست آمده است صدايي شبيه به برخاستن و فرود سفينه‌ فضايي بيگانه‌اي را در گوش تداعي مي‌کند!

در حقيقت اين مغناطيس‌سنج نوسانات ميدان‌هاي مغناطيسي را که ناشي از حضور ذرات باردار اطراف کاسيني است، ضبط مي‌کند.

دو فايل ديگر که از امواج راديويي آشکار شده مرتبط با شفق هاي قطبي در جو زحل به دست آمده است، بسيار جالب هستند. به نظر مي‌رسد اين اصوات کم و بيش شبيه به صداي تفنگ‌هاي ليزري در فيلم‌هاي علمي- تخيلي است!

به نوشته نجوم، يکي از فايل‌ها از ضبط واقعي ميکروفوني متصل بر تجهيزات فرود هويگنس به دست آمده است.

اين ميکروفون صداي بادها را در هنگام فرود کاوش‌گر بر سطح قمر تيتان ضبط کرده است.

برخورد يك شي ناشناس به يك ماهواره تحقيقاتي آسيب زد

دانشمندان ناسا مي‌گويند در حاليكه مطمئن نيستند چه چيزي به يك ماهواره تحقيقاتي در ماه نوامبر آسيب زده است، اما اين آسيب احتمالا ناشي از برخورد يك زباله فضايي ساخت بشر با اين ماهواره بوده است.

ماموريت “ماهواره تحقيقات اتمسفر فوقاني” كه به بزرگي يك اتوبوس است و در سال ‪ ۱۹۹۱‬پرتاب در سال ‪ ۲۰۰۵‬به پايان رسيد.

روزنامه نيوريپورت نيوز نوشت، اما اين ماهواره به خاطر راحتي ديد از روي زمين، مورد علاقه ستاره شناسان آماتور است.

چندين قطعه از اين ماهواره در نوامبر گذشته بطور غيرمنتظره‌اي از آن جدا شد.

در حالي كه اين جداشدگي و انفصال مي‌تواند ناشي از پوسيدگي طبيعي و يا مشكل ساختاري خود ماهواره باشد اما دانشمندان ناسا برخورد با يك زباله فضايي را محتمل‌ترين دليل براي اين آسيب ديدگي مي‌دانند.

زباله‌هاي فضايي بقاياي طبيعي و ساخت بشري هستند كه در مدار زمين گير افتاده‌اند

دكتر فيروز نادری مدیر ارشد قسمتی از سازمان ناسا

◄ زندگی و تحصیلات
دكتر فيروز نادری كه در حال حاضر به عنوان يكی از مديران ارشد سازمان فضايی ناسا، نقشی كليدی در تعيين راهبردها و نظارت بر كل طرح‌ها و ماموريت‌های يكی از مهمترين مراكز فضايی اين سازمان بر عهده دارد، در سال 1325 در شيراز متولد شده و تحصيلات ابتدايی و متوسطه‌اش را در شيراز و تهران گذرانده است.
وی در سال 1964 به آمريكا رفته و تحصيلات خود را تا مقطع دكتری مهندسی الكترونيك در دانشگاه كاليفرنيای جنوبی ادامه داده است. دكتر نادری، پس از پايان تحصيل به كشور بازگشت و ضمن گذراندن خدمت سربازی، مدتی در مركز «سنجش از دور ايران» فعاليت كرد. وی از حدود 26 سال پيش همكاری خود را با ناسا آغاز كرد و در اين مدت مشاغل فنی و مديريتی متعددی را در زمينه ماهواره‌های مخابراتی متحرك، رادارهای سنجش از دور، رصدخانه‌های تحقيقاتی اختر فيزيك ، اكتشاف مريخ و ساير اجرام منظومه شمسی برعهده داشت. دكتر نادری، فروردين ماه 1379 در شرايطی كه چندين ماموريت متوالی سازمان فضایی ناسا در پرتاب فضاپيما به سوی مريخ با شكست مواجه شده بود، به مديريت برنامه‌های اكتشافات مريخ منصوب شد و توانست در طی چهار سال، سه ماموريت مهم از جمله پرتاب دو كاوشگر مريخ‌نورد «روح» و «فرصت» را با موفقيت به انجام رساند. اين دانشمند ايرانی در پی اين موفقيت درخشان، در اسفند ماه سال گذشته به سمت معاون و مدير ارشد برنامه‌ريزی مركز JPL (آزمايشگاه پيشرانش جت) - از مهمترين مراكز فضايی ناسا - منصوب شده و در سمت جديد به عنوان مسئول طراحی برنامه‌ها و راهبردهای مركز، تجاربش در ماموريت‌های مريخ را در مطالعه ساير بخش‌های جهان از زمين تا كهكشان‌های دور به كار بسته است.وی همچنين مسئوليت طراحی چشم‌انداز راهبردی پنج تا 20 ساله JPL را برعهده دارد.
دكتر نادری در راستای سه دهه همكاری مستمر با سازمان فضایی ناسا، به دليل عملكرد درخشان علمی و مديريتی به دريافت عالی‌ترين نشان علمی اين سازمان (The Distinguished Service Medal) و نشان‌های متعدد ديگر از جمله نشان فن‌آوری فضايی Hall of Fame، جايزه Aviation Week 2004 Aerospace، نشان افتخار Ellis Island سال 2005 - به دليل همكاری‌های گسترده علمی كه به غنی‌تر شدن فهم جامعه منجر شده - و ... موفق شده است.
• معرفی دکتر فیروز نادری در ویکی پدیا
• معرفی کتر فیروز نادری در JPL

متن زیر مصاحبه اختصاصی است که دکتر فیروز نادری با سایت آسمان پارس در باره موضوعات مختلف انجام داده اند.
◄ ماموریت های حال و آینده مریخ در چه وضعیتی قرار دارند؟


پس از دو شکست پیاپی در مریخ در سال های گذشته سازمان فضایی ناسا دکتر فیروز نادری را به عنوان مسول برنامه های مریخ و ماموریت های سیاره سرخ منصوب کرد. دکتر نادری برنامه های موفق دوره مدیریت خود را در موضوع مریخ با هدایت و راهبری مریخ نوردهای آپورچونیتی و اسپریت آغاز نمود. کارنامه ای درخشان از یک همکاری دسته جمعی و تلاشی چند صد نفره برای هدفی مشترک . هم اکنون این دوقولوهای مریخی نزدیک به 1000 روز را در مریخ گذرانده اند که رکورد بسیار خوبی برای مریخ نوردها و گروه هدایت کننده آنها محسوب می شود. ( آخرین خبر ها حاکی از آن است که ماموریت مریخ نورد های ناسا برای یک سال دیگر تمدید شد )
پس از موفقیت مریخ نورد های روح و فرصت مهم ترین ماموریت، مدارگرد اکتشافی مریخ MRO یا Mars Reconnaissance Orbiter می باشد. دکتر فیروز نادری مدیریت این برنامه را نیز به عهده دارد . شاید چند روز بیشتر نیست که قرار گیری موفق فضاپیمای MRO به مدار از پیش تعیین شده و تصحیح مداری آن موفقیت دیگری را نصیب آقای دکتر فیروز نادری و همکارانش کرد. ( به خبر MRO مدارگرد مریخ آماده برای جستجو مراجعه نمایید) و به این ترتیب یکی دیگر از برنامه های پیچیده پرتاب و هدایت مدارگرد های مریخ به مرحله جدید خود وارد شده است. فضا پیمای MRO سال پیش راهی مریخ شده و طی ماه های گذشته به مرحله تصحیح مداری خود رسیده و به مرور می رود تا در اولین گام تصاویر آزمایشی خود را از سطح مریخ ارسال کند(برای دریافت اطلاعات بیشتر پیرامون MRO به مقاله مدارگرد اکتشافی مریخ گامی درخشان به سوی اکتشافات فضایی مراجعه نمایید).
مدارگرد دیگری نیز سال آینده در شمال مریخ و نزدیک قلب یخی آن فرود خواهد آمد. نام این مدارگرد که کپسول آزمایشگر آن به سمت شمال مریخ شلیک خواهد شد فونیکس است فونیکس پس از برخورد با سطح مریخ قرار است تا در آزمایشگاه کوچک خود روی سطح و یخ های قطبی مریخ آزمایشهایی را به انجام برساند .
اما در اواخر دهه میلادی و تا سال 2010 قرار است تا مریخ نورد بسیار پیشرفته ای با نام MSL که یک لابراتوار مجهز علمی را به همراه دارد به سطح مریخ برسد. این یکی از بزرگترین پروژه های مریخ طی این دهه است که برای کاوش سطح سیاره سرخ انجام میشود. این مریخ نورد که شبیه به مریخ نورد های قبلی است اندازه ای به مراتب بزرگتر - سنگین تر و با ادوات ازمایشگاهی و جستجوگر بیشتر و کاملتری راهی مریخ خواهد شد.
آزمایشگاه سنگ و کانی به همراه 8 جز آزمایشگر دیگر آزمایشگاه این مریخ نورد را تشکیل میدهند. MSL چهار برابر از لحاظ وزن و اندازه از هم نوعان فعلی خود در مریخ بزرگتر است و مهمترین ویژه گی آن نوع سوخت آن است که از انرژی اتمی استفاده میکند. پیش بینی میشود عمر این ربات کاوشگر با توجه به نوع سوخت آن و نوع طراحی بسیار طولانی باشد.
اینها مهمترین پروژه های صورت گرفته در مریخ طی این دهه خواهند بود. به گفته دکتر فیروز نادری تمامی این پروژه ها به صورت سلسله ای و مرتبط به هم انتخاب شده و طراحی میشوند و هر کدام مکمل ماموریت قبلی و پیش نیازی برای ماموریت های بعد از آن خواهند بود. مدارگردها مریخ را از بالا کاوش میکنند و نقاط احتمالی فرود مریخ نوردها را تعیین میکنند. برای مثال ادیسه مارس مدارگردی بود که پیش از ارسال مریخ نورد های روح و فرصت مکان های فرود این دو را بررسی و باعث انتخاب آن توسط متخصصان ناسا شده بود.
◄ با صحبت هایی جنابعالی این طور به نظر می رسد که معمولا ناسا مدارگردها را پیش از ارسال مریخ نوردها به سوی این سیاره ارسال می کند ؟


بله همینطور هست. برای اولین بار در دهه 70 میلادی پروژه وایکینگ ها هم همراه با پرتاب مدارگرد ها به انجام رسیدند. شروع این نوع سلسله ماموریت ها با ارسال اطلاعات مدارگردهای در حال چرخش به دور مریخ و سپس فرود وایکینگ ها در مریخ انجام شد.
◄ ماموریت بعدی فرود مریخ نورد در مریخ در چه سالی است و چه نتیجه ای از آن مد نظر است؟


MSL مریخ نورد جدید در سال 2009 پرتاب خواهد شد و در سال 2010 به مریخ رسیده و در سطح آن فرود خواهد آمد. اما فرق بین MSL با مریخ نوردهای کنونی در چیست ؟ : در اینجا سه سوال و هدف اصلی پیش روی ما است :در نظر گرفتن شرایط مریخ در طول تاریخ . آیا حیاتی در گذشته در آن وجود داشته یا این که در اینده بوجود خواهد آمد ؟ دوم این که آیا اگر شرایط زندگی وجود داشته آیا حیاتی هم بوجود آمده یا خیر. و سوال سوم این که ایا اگر حیاتی هم بوجود امده است در حال حاضر هم به شکلی خاص دیده میشود یا خیر ؟ همه مریخ نورد ها آینده به قصد رسیدن به پاسخ این سوالات است که راهی مریخ میشوند.
هدف های روح و فرصت این بود که آیا آب به عنوان یکی از ملزومات بوجود حیات در مریخ در گذشته این سیاره وجود داشته ؟
پاسخ این کاوشگر ها به ما چه بود ؟ : اسپریت را در دریاچه ای فرستادیم که فکر میکردیم در انجا بتواند شواهدی از وجود اب یا حیات قدیمی یافت کند اما در این مورد تیر ما به خطا رفت ! و در مکان فرود چیزی یافت نکردیم.
آپورچونیتی نیز در جایی که قبلا توسط ادیسه مریخ یا MGS نامزد فرود آپورچونیتی انتخاب شده بود و پیش بینی میشد که حاوی مواد معدنی نظیر هماتیت باشد فرستاده شد. در این مورد آپورچونیتی توانست با کشف هماتیت که نشان دهنده وجود آب در گذشته است کمک بزرگی به ما بکند. کشف وجود آب در گذشته کمک بزرگی خواهد کرد برای این که مطالعات بعدی خود را در این باره متمرکز کنیم. وجود آب احتمال وجود حیات در گذشته را بسیار بیشتر میکند.
ارسال کاوشگر MSL در سال 2009 گام بزرگی خواهد بود. این کاوشگر پس از فرود در مریخ به دنبال مواد شیمیایی خواهد گشت که از اثرات وجود حیات باقی مانده گذشته باشد. یا بقایایی از آن باشد. از مقایسه مواد شیمیایی خاص که توسط سیستم های حیاتی زنده به وجود می آیند و مواد شیمیایی طبیعی میتوان به این نتیجه رسید که حیات از نوع خاصی در مریخ وجود داشته است. اگر ماموریت MSL با موفقیت و پیش بینی های انجام شده همراه باشد قدم بعدی ما جستجوی مستقیم حیات در مریخ در سال های پس از آن و حوالی سال 2016 خواهد بود.
شاید ذکر یک مساله در اینجا لازم باشد . در دهه 70 فضا پیما های وایکینگ که روی سطح مریخ فرود امدند مستقیما به دنبال حیات بودند و با حمل بسیار تجهیزات و با یقین به این که حیاتی در مریخ وجود دارد به جستجوی حیات در سطح مریخ پرداختند. اما در آن زمان نتوانستند به نتیجه ای برسند و پاسخ انها برای ما مایوس کننده و منفی بود. هیچ حیات و یا حتی نشانه ای از ان در مریخ یافت نشد.درس بزرگی که از این ماموریت گرفتیم کار قدم به قدم و با برنامه در مریخ بود.

◄ MSL به دنبال چه چیزی خواهد بود، که ما از ماموریت روح و فرصت بدست نیاوردیم؟





▲دکتر فیروز نادری مدیر ارشد سازمان فضایی امریکا - مدیر برنلمه های منظومه شمسی و مریخ ناسا - و معاون فعلی JPL در آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا
هدفهای اصلی دو مریخ نورد روح و فرصت کشف آب در گذشته یا حال مریخ بود که نتیجه آن پس از جستجوی بسیار مثبت بود. مریخ نورد آپورچونیتی توانست اثرات وجود اب را در میلیونها سال پیش در اطراف مکان فرود خود بیابد.
اما MSL دنبال چه چیزی خواهد بود : اگر در نظر بگیریم که آب در میلیونها و میلیاردها سال پیش در مریخ وجود داشته احتمالا حیات نیز از نوعی خاص میتوانسته وجود داشته باشد. پس ما باید به دنبال اثرات باقی مانده از این حیات یا مواد شیمیایی که حاصل واکنش آن سیستم های حیاتی با مواد اطرافشان بوده باشیم. یکی از راههایی که دانشمندان به دنبال کشف حیات از بقایای مواد شیمیایی به جا مانده در مریخ هستند این است که چرخش جهت خاصی از اتمها با جهت های مختلف مثلا به راست (R) یا چپ (L) در مواد سطح مریخ بررسی کنند چرخش به چپ برخی اتمها نشانه حیات در گذشته است. این نوع ارایش اتمی را فقط سیستم های حیاتی در همه کیهان باعث میشوند و یافتن آنها شاید نشانه ای از حیات در گذشته باشد. پس هدف اصلی MSL بیشتر جستجو برای اینگونه نشانه های حیاتی خواهد بود.


◄ اگر پاسخ MSL برای وجود شواهد حیات و کشف آثار شیمیایی حیات مثبت باشد , موفقیت این ماموریت چه تاثیری بر ماموریت های بعدی انسان به مریخ و یا فرود انسان در مریخ خواهد داشت ؟

پروژه های رباتیک تقریبا همگی به هم مرتبط هستند و راه را برای رسیدن به هدفهای بزرگ بعدی هموارتر خواهند کرد . ما در هر پرتاب فضا پیما با تجربه تر شده و از لحاظ تکنولوژیک پیشرفته تر خواهیم شد.
اما سفر انسان به مریخ ! فرستادن انسان به مریخ به قدری مشکل و پیچیده خواهد بود که ارسال MSL و موفقیت آن نیز نمیتواند تنها پیش نیاز مسافرت انسان به مریخ باشد.
مشکلات بزرگی پیش روی ما است : سه مرحله برای سفر به مریخ متصور است : اول پرتاب از زمین – دوم هدایت از زمین تا مریخ و سوم فرود در مریخ . بخش دوم این ماوریت آسان ترین قسمت آن خواهد بود و سختی آن فرود در مریخ و پرتاب از زمین است. مرحله اول یعنی پرتاب به سبب حجم زیاد وسایل و ملزومات این سفر نیاز به تدارک چندین پرتاب از زمین خواهد داشت که در فضا این تجهیزات به هم ملحق شده و به صورت یک فضا پیمای مرکب از همه این وسابل به سمت مریخ حرکت میکند. پس از این ساده ترین مرحله آغاز میشود که حرکت این فضاپیما تا مریخ است. در این مرحله فضا پیما با سرعت بسیار زیاد به سمت مریخ روانه میشود و مشکلات از زمانی اغاز میشود که ما بخواهیم سرعت آن را نزدیک مکان فرود و در جو بسیار رقیق مریخ کاهش دهیم و آن را با همه مسافران و وسایلش سالم به سطح بنشایم. برای مثال سرعت حرکت فضا پیما هایی که حامل روح و فرصت بودند نزدیک به 20 هزار کیلومتر در ساعت بود و زمانی که تنها 120 کیلومتر با مریخ فاصله داشتند باید سرعت را آنقدر کاهش میدادیم که به آرامی بتوانند بر سطح مریخ فرود ایند.
مشکلترین فاز فرود در به مریخ کند کردن سرعت فضا پیما است. در حال حاضر و در ماموریت های کنونی سپر حرارتی – چتر و موتور ها میتوانندسرعت را کاهش بدهند . اما در زمانی که فضا پیمای حامل انسان بخواهد با 20 تا 25 برابر وزن و اندازه در سطح مریخ فرود آید کار کمی سخت تر خواهد شد ! ما هنوز تکنولوژی مورد نیاز برای این کار را در اختیار نداریم تابتوانیم سرعت را طوری کاهش دهیم که انسان را به سلامت در سطح مریخ بنشانیم . یکی از دلایل مهم این است که در مریخ حتی نمیتوان از خاصیت اصطکاکی جو آن به سبب رقیق بودنش استفاده کنیم .
◄ سوال همیشگی در باره مریخ : سفر انسان به مریخ در چه تاریخی قابل تصور است ؟ تخمین هایی که هم اکنون وجود دارد سال های بین 2015 و 2020 را زمان احتمالی سفر انسان به مریخ در نظر میگیرد. با توجه به مشکلاتی که متذکر شدید چه زمانی را می توانیم برای این سفر در نظربگیریم؟


با توجه به مشکلات تکنولوژیکی و مالی که بر سر این راه وجود دارد به نظر نمیرسد تا نیمه این قرن بتوانیم تمامی امکانات این سفر را فراهم کنیم و باید تا دهه های اینده صبر کنیم. برای پاسخ به این پرسش باید به مقدمات پرتاب و تکنولوژی هایی که فعلا در اختیار داریم توجه کنیم.در ابتدا روی شاتل ها صحبت میکنیم . یکی از راه های ارسال تجهیزات به فضا هم اکنون شاتل ها هستند. اما پروژه شاتل ها به دلیل قدیمی شدن فن آوری های ساخت و هزینه های سنگین و خطراتی که داشته اند تا سال 2010 بازنشسته خواهند شد. ناسا 14 بار دیگر شاتل ها را به فضا پرتاب خواهد کرد که 13 پرتاب برای ارسال تجهیزات به ایستگاه فضایی و یک پرتاب هم برای تعمیر تلسکوپ فضایی هابل در نظر گرفته شده است. اما ناسا در حال تعیین جانشین هایی برای شاتل ها است این پرنده های جدید دیگر شبیه به شاتل ها نبوده و به پروگرس ها - فضا پیما های روسی شباهت خواهند داشت که مکانیسمی شبیه به آنها دارند. در پروگرس ها مکان استقرار فضانورد ان بالای موشک پرتاب کننده در نظر گرفته میشود که سیستم های جدید ناسا هم شبیه به آن خواهد بود. تاریخ شروع استفاده از این فضا پیما ها سال 2014 در نظر گرفته شده است. این زمانی است که ناسا طبق زمانبندی های ماموریت های خود قصد دارد تا دوباره به ماه عزیمت کند ولی این بار دیگر شبیه به مسابقات فضایی دهه های اولیه عصر فضا که برای فتح ماه بین شوری و امریکا رقابت سختی بود جنگی بر سر فتح ماه نخواهیم داشت. تغیر پرتاب کننده ها و بالابر ها و همینطور سفر دوباره به ماه از مهمترین برنامه های ناسا طی دهه اینده خواهند بود. پس از این ما روی چگونگی سفر فضا پیما های رفت و برگشت به مریخ و همینطور سفر انسان به سیاره سرخ برنامه ریزی میکنیم.
همانطور که قبلا متذکر شدم ما سه مشکل بزرگ برای رسیدن به مریخ خواهیم داشت که پرتاب به مریخ - هدایت تا مریخ و فرود روی مریخ هستند اما یک مشکل دیگر هم هست ! و آن هزینه های سنگین این ماموریت است که غیر قابل تصور خواهد بود. به طور مثال در زمان فرود اولین انسان به ماه با بودجه های کنونی نزدیک به 70 میلیارد دلار سرمایه گذاری دولت وقت ایالات متحده انجام شد تا امریکا برنده مسابقه فتح ماه با شوروی باشد مسابقه ای که سیاسی بود. این مبلغ هنگفت قسمت زیادی از هزینه های جاری دولت ان زمان را تشکیل میداد. ولی تخمین ما برای انجام سفر انسان به مریخ در حال حاضر رقمی بالغ بر 200 تا 400 میلیارد دلار است ! در حال حاضر چنین رقابتی وجود ندارد از زاویه دیگر اشکال اساسی بعدی شاید هزینه های جاری ملی در امریکا باشد. اگر به ترکیب هرم سنی و جمعیتی امریکا نگاه کنیم ساختاری میان سال و رو به پیری را خواهیم دید. این جمعیت به مرور و طی سالهای آینده پیر تر و آسیب پذیر تر خواهند شد که نیاز به توجه و صرف هزینه های بسیار زیادی برای آن لازم است. پس این هم یکی از مشکلات بزرگ ما برای تامین بودجه سرسام آور سفر به مریخ است.
مشکل سوم سلامت انسان در فضا و مریخ. سفر چند روزه به ماه و اقامت در آن از نظر فیزیولوژی بدن خطرات زیادی برای انسان نداشته و به مشکلی از این نظر بر نخوردیم.برنامه ای که حداکثر طی چند روز رفت و برگشت فضانوردان به ماه انجام میپذیرد. ولی سفر به مریخ کاملا متفاوت است. ما با تجهیزات کنونی حدود 7 ماه زمان لازم خواهیم داشت تا فاصله بین زمین تا مریخ را طی کنیم 7 ماه سفر در زمانی است که مریخ نزدیکترین فاصله را به ما داشته باشد. در نظر بگیرید زمان برگشت هم باید در تاریخی باشد که دوباره مریخ نزدیکترین فاصله را به زمین داشته باشد تا همین 7 ماه زمان برای رسیدن به زمین را صرف شود. پس از رسیدن به مریخ 19 ماه طول خواهد کشید تا دوباره شرایط ایده عال برای بازگشت به زمین فراهم شود . یعنی فضانوردان زمانی در حدود 14 ماه را در راه رفت و برگشت از مریخ هستند و 19 ماه نیز باید در مریخ به سر برند. با این شرایط سخت میتوان در نظر گرفت که سفر انسان به مریخ نمیتواند طی یکی دو دهه اینده صورت گیرد.
◄ نقش شما در پروژه MRO و همچنین در ماموریت مریخ نوردهای روح و فرصت چه بوده است؟

دوستان و هم وطنان من به دلیل علاقه زیاد به هموطنانشان و دانشمندان ایرانی سعی میکنند طراح اصلی این پروژه را بنده معرفی کنند که این تصور صحیح نیست. برای مثال اگر بتوانیم پاسخ این سوالات را بدهیم شاید مفهوم این جمله را دریابیم چند سوال از خودمان میپرسیم : به نظر شما طراح شاتل فضایی کیست ! یا این سوال که تلسکوپ فضایی هابل را چه کسی ساخته و طراحی کرده است ؟ پاسخ همه این ها این است که نه یک نفر بلکه کار گروهی سبب ساز ساخت انها بوده است. در مورد پروژه مریخ نوردهای اسپریت و آپورچونیتی نیز وضعیت به همن گونه بوده و یک تیم چند صد نفره با تخصصهای مختلف سازنده آن بوده اند.
درطول 5 سال گذشته 5 یا شش پروژه را به عهده داشته ام. در طول برنامه مریخ مسول آن بودم و مدیر برنامه های مریخ . همینطور برنامه ریزی پروژه های 10 ساله مریخ نیز بر عهده من میباشد. مسولیتم هماهنگی های بین مدیران پروژه ها و اجزا آنها است . نقش اساسی و تخصص من مدیریت سیستم بوده که اصطلاحاSystem Engenrinig نامیده میشود. در همه پروژه ها شاید تخصص های مختلفی از واحد های نرم افزاری گرفته تا سخت افزاری و ... وجود دارند که هماهنگی دقیقی را بین خود لازم خواهند داشت و این کار یک مدیر برنامه است. سابقه علمی من : دکترای مهندسی برق -متخصص پردازش تصاویر دیجیتال نیز هستم. علاقه من بشتر مدیریت برنامه بوده طی 27 سالی حضورم در ناسا وظیفه ام مدیریت برنامه ها بوده است . در سازمان فضایی ناسا مدیریت ها را به افرادی میسپارند که تجربه و تخصص مدیریت برنامه و احاطه نسبی نسبت به آنچه در تمامی بخشها اتفاق میافتد داشته باشند. بخشهایی که بنده در آنها مشغول فعایت بوده ام شامل این قسمت ها هستند :ماهواره ها - ماهواره های زمین شناس- تلسکوپ جیمز وب - مریخ و ... بوده است. از سال گذشته نیز معاون JPL جی پی ال هستم.

◄ MRO هم اکنون در چه وضعیتی به سر می برد؟ بحران چند ماه پیش این پروژه که یکی از دلایل لغو سفر شما به ایران بیان شده به بوده است؟





وقتی که یک فضا پیما به سوی سیاره ای پرتاب می شود ، احتمال دارد در مراحل مختلف ماموریت مشکلاتی بو جود آید. هنگامی که مدار گردMRO با سرعت بسیار زیادی به مریخ نزدیک می شود، باید طی ترمز هوایی AEROBRAKING و چند مرحله تصحیح مداری از سرعت فضا پیما کاسته شود و مدار گرد در مدار اصلی خود به دور سیاره قرار گیرد. این مرحله از باید ماموریت با دقت بسیار زیادی صورت پذیرد، زیرا بروز کوچک ترین اشتباه باعث عبور مدار گرد از کنار سیاره و یا برخورد با آن می شود.
مدار از پیش تعیین شده برای MRO بیضی به ارتفاع 300 کیلومتر از سطح مریخ می باشد. ورود مستقیم به این مدار سوخت زیادی لازم داشت و همین میزان سوخت باعث می شد تا نتوان تجهیزات زیادی را همراه مدار گرد ارسال کرد. اماMRO از روشی خاص برای قرار گیری در مداری مناسب بهره می برد. به همین منظور مدار گرد را به جای مدار دایره ای در یک مدار بیضی بسیار کشیده قرار گرفت . این مدار بین 300 تا 30.000 کیلومتر پهنا داشت و قرار گیری در این مدار باعث صرفه جویی در مصرف 500 کیلوگرم سوخت و جایگزینی آن با تجهیزات ارسالی مورد نیاز برای کاوش مریخ شده است. مدارهای بیضوی، مدارهای کشیده ای هستند و زمان زیادی (حدود شش ماه) طول می کشد تا از ابتدا تا انتها طی شوند. به همین دلیل MRO مدارهای بیضوی خود را کوچک و کوچک تر می کند تا در مدار مورد نظر ما قرار گیرد . هنگام ترمز هوایی MRO ، مجهز به موتور های سوختی کوچکی است که قادرند با اجرای مانور هایی فضا پیما را در مسیر اصلی خود نگاه دارند. روش کار به این صورت است که مدار گرد با روشن و خاموش کردن موتور ها و ایجاد اصطکاک مدارها را کوچک و کوچکتر می کند و حدودا 300 مدار تغییر مکان می دهد تا در مداری 90 تا 110 دقیقه ای قرار گیرد. مداری که MRO در ابتدا وارد آن شد به دلیل کشیدگی زیاد و همچنین تمایل زاویه ای،برای اکتشافات و پژوهش های علمی مناسب نبود. MRO هم اکنون در مدار اصلی خود قرار گرفته است و می تواند به کاوش در سطح مریخ بپردازد.( به خبر MRO مدارگرد مریخ آماده برای جستجو مراجعه نمایید)
ما قوی ترین تلسکوپ را برای این مدارگرد در نظر گرفتیم که قوی ترین تفکیک را در تصاویر ارسالی مریخ خواهد داشت به اندازه ای که میتواند یک صندلی را در سطح مریخ تشخیص دهد! طیف سنج بسیار مجهزی نیز در آن تعبیه شده است.
یکی از هدفهای مهم این نقشه برداری ها انتخاب محل فرود مریخ نورد MSL در زمان فرود آن در سال 2010 خواهد بود. MSL قصد دارد به صورت مستقیم به دنبال حیات یا آثاری به جا مانده از آن در سطح مریخ بپردازد.
مشکل پیش آمده برای MRO چه بود ؟ سرعت زیاد MRO در زمانی که نزدیک به مریخ شده بود میبایستی کم می شد و این کار نیز باید با پمپاژ سوخت به درون موتورهای آن و روشن کردن موتور ها انجام میشد. مراحل کار بسیار ساده است ! در زمانی معین باید چند پیچ باز و بسته شود که با چند انفجار کوچک منظم این کار انجام میشود و میزان معینی سوخت به مخزن سوخت وارد شود و در انجا منفجر شده باعث تغییر مسیر و کم کردن سرعت شود. 4 هفته مانده به رسیدن به مرحله باز و بسته کردن این پیچها آزمایشی را روی ماهواره ای که شبیه به همین سیستم در ان تعبیه شده بود انجام دادیم که نتیجه ازمایش منفی بود. پیچها باز نشد و این ما را نگران میکرد که احتمالا با چنین وضعیتی در زمان رسیدن MRO به مریخ روبرو خواهیم شد. سرانجام به این نتیجه رسیدیم که ترتیب انفجارهایی که پیچ ها را باز میکند باید تغییر میکرد که حدسمان درست بود و با تغییر زمان بندی انفجار های درهفته های بعدی توانستیم مشکل بوجود امده را بر طرف کنیم. شبیه به چنین مشکلی را در ماموریت مریخ نورد اسپریت نیز داشتیم. در زمانی که اسپریت قرار بود به سطح مریخ نشیند مقدار زیادی غبار و شن در جو مریخ وجود داشت و این به خاطر طوفان هایی بود که در مریخ رخ داده بود . با توجه به رقیق بودن جو مریخ و جابه جایی این جو اندک احتمال میدادیم که هوا به اندازه کافی وجود نداشته باشد تا چترها بتوانند سرعت کپسول حاوی آن را کم کنند ما توانستیم در 48 ساعت پیش از رسیدن به نقطه بحرانی با تغییراتی در برنامه باز شدن چترها مشکل را برطرف کنیم.

◄ MRO از چه زمانی داده های خود را به زمین ارسال خواهد کرد؟

از 16 سپتامبر ( سه شنبه گذشته ) کار MRO آغاز شده است و این فضا پیما هم اکنون در مدار از پیش تعیین شده در حرکت بوده و مشغول آزمایش ادوات خود میباشد. و از دو ماه اینده دستگاه های نقشه بردار و تصویر بردار اطلاعات اصلی را ارسال خواهند کرد.



دكتر نادری در راستای سه دهه همكاری مستمر با سازمان فضایی ناسا، به دليل عملكرد درخشان علمی و مديريتی به دريافت عالی‌ترين نشان علمی اين سازمان (The Distinguished Service Medal) و نشان‌های متعدد ديگر از جمله نشان فن‌آوری فضايی Hall of Fame، جايزه Aviation Week 2004 Aerospace، نشان افتخار Ellis Island سال 2005 - به دليل همكاری‌های گسترده علمی كه به غنی‌تر شدن فهم جامعه منجر شده - و ... موفق شده است.
دو وظیفه برای MRO در نظر گرفته شده است. اولی نقشه برداری از مریخ با تفکیک بسیار زیاد که برای تعیین مکان فرود MSL در سال 2010 به کار خواهد رفت و دومی ایجاد ارتباط بین مریخ نورد MSL با زمین به واسطه MRO خواهد بود.
از اسپریت و آپورچونیتی چه خبر؟ آیا داده های جدیدی از این مریخ نوردها دریافت می کنیم؟
در ابتدا 90 روز انتظار داشتیم که این دو مریخ نورد با توجه به شرایط حاکم بر مریخ بتوانند زنده بمانند. این به علت اتمام انرژی به دلیل خاک گرفتگی سطح سلولهای خورشیدی آن پیش بینی شده بود. اما یک اتفاق جالب به کمک ما آمد. معمولا در مریخ باد ها و گرد باد های کوچکی میوزند . وزش این بادها باعث شد تا گرد و خاک جمع شده روی صفحه های خورشیدی این مریخ نوردها از روی آن پراکنده شود. و طول مدت دریافت انرژی خورشیدی افزایش یابد. وضعیتی که تا به حال نیز ادامه داشته است.
علاوه بر این مشکلات که با خوش شانسی همراه بوده ، مشکلاتی هم در بخش مکانیکی آنها داریم . مثلا چرخ جلو سمت راست اسپریت از کار افتاده است که سرعت کار این مریخ نورد را کم کرده است. اما مشکل بزرگتر برای ادامه کار آنها تامین بودجه آنها است. ما 90 روز بودجه برای آنها در برنامه خود گنجانده بودیم که با توجه به تمدید چند باره ماموریت آنها این زمان بسیار بیشتر از پیش بینی ها شده است. هم اکنون سالانه 30 میلیون دلار هزینه نگهداری مریخ نورد هاست که رقم زیادی برای اداره آنها محسوب میشود. آخرین تصمیم گیری سازمان فضایی ناسا تمدید 1 ساله ماموریت موفق مریخ نورد های اسپریت و آپورچونیتی است که در این بخش خبری آن را بخوانید ماموریت مریخ نورد های ناسا برای یک سال دیگر تمدید شد
در پایان برای شما و همه جوانان ایرانی آرزوی موفقیت میکنم.

از جناب آقای دکتر فیروز نادری برای در اختیار قرار دادن وقت ارزشمندشان و مصاحبه با آسمان پارس سپاس گذاریم و برای ایشان آرزوی سلامتی و موفقت می کنیم.از همکاران محترم خانم همدم نیکخواه و آقای اسماعیل مروجی برای همکاری صمیمانه ، انتخاب و طرح سوالات نیز سپاس گذاریم.

(( غروب خورشید در مریخ ))این تصویر فوق العاده در طی روزهای گذشته از سوی مریخ نورد فینکس ارسال شده است.

سي.ان.ان مريخ نورد فونيكس وجود يخ در مريخرا تاييد كرد.

تهران - مريخ نورد فونيكس وجود يخ در لايه‌هاي زيرين سياره مريخ را تاييد كرد.

به گزارش گروه اخبار صوتي - تصويري ايرنا، شبكه خبري سي. ان.ان روز شنبه در خبري افزود: كاوشگر فونيكس به هنگام حفاري در گودالي در نزديكي منطقه قطب شمال مريخ وجود يخ را در اين سياره كشف كرد.

بنابر اين گزارش، دانشمندان ناسا در حفاري با بازوي مكانيكي فونيكس، يك قطعه درخشان و سفيد يافتند و در اين‌باره كه آيا اين قطعه نمك يا يخ است، دچار ترديد شدند.

گزارش حاكي است، قطعه كشف شده در اين گودال كه تصاويرش توسط كاوشگر فونيكس به زمين مخابره شده بود، كمي بعد ناپديد شد.

اين مساله براي داشمندان ناسا اين معنا را به دنبال داشت كه قطعه مي بايست آب منجمد شده باشد كه بر اثر تبخير ناپديد شده است.

بر پايه گزارش، پتير اسميت از دانشگاه آريزوناي آمريكا و مدير تحقيقاتي پروژه بدين يافته اشاره كرد.

اسميت در بيانه‌اي گفت: اين قطعه كوچك طي چند روز به طور كامل ناپديد شد كه ثابت مي‌كند، قطعه يخ بوده است.

كاوشگر فونيكس در چهارم خرداد ماه گذشته پس از طي مسافت ‪ ۶۸۰‬ميليون كيلومتري بين زمين و مريخ بر روي آن سياره با موفقيت فرود آمد.

فونيكس در ماه اوت سال گذشته براي جست وجوي آثار حيات در مريخ از زمين راهي آن سياره شده بود.

اين مريخ نورد قرار است، طي مدت سه ماه به تحقيقاتش در مورد نشانه‌هاي حيات در اين سياره ادامه دهد.

فونيكس سومين مريخ نورد پس از مريخ نوردهاي اسپريت و آپورچيونيتي است كه به مريخ فرستاده شدند.

پروژه دو مريخ نورد قبلي توسط كارشناس ارشد ايراني سازمان فضايي ناسا صورت گرفت.

وقفه 24 ساعته در فعالیت مریخ نورد فونیکس

سازمان فضایی آمریكا ناسا اعلام کرد: فعالیت های مریخ نورد فونیكس به علت نقص در سامانه رایانه ای آن و در نتیجه از بین رفتن داده های علمی و تصاویر 24 ساعت متوقف شده است.
به گزارش شبکه خبر به نقل از خبرگزاری فرانسه؛ باری گولد اشتاین مسئول ماموریت فونیكس درجی پی ال ناسا (آزمایشگاه رانش جتی) در پاسادنا گفت: مریخ نورد فونیكس در شرایط خوبی به سر می برد و كاملا خوب كار می كند اما سعی می كنیم عملیات را تا وقتی كه علت نقص را دریابیم با احتیاط انجام دهیم.

روز سه شنبه رایانه این مریخ نورد پیغام داد مقدار كمی حافظه برای ذخیره داده ها دارد و داده های علمی ذخیره شده در رایانه فونیكس وقتی كه سیستم های فونیكس به حالت آماده به كار قرار گرفتند از بین رفتند.

جی پی ال اعلام كرد: داده های علمی از بین رفته خیلی مهم نبوده و بیشتر عكس هایی بودند كه دوربین فونیكس می تواند آنها را دوباره بگیرد.

فونیكس فعالیت های خود را دوباره به زودی از سر می گیرد اما داده ها در حافظه رایانه فونیكس ذخیره نمی شوند و قرار است بخش بسیاری از آنها بدون وقفه به سوی زمین ارسال شود.
ابزار

گياهاني كه براي سفر به مريخ آماده مي‌شوند

. منبع : Space Science @ NASA .

Anxiety can be a good thing. It alerts you that something may be wrong, that danger may be close. It helps initiate signals that get you ready to act. But, while an occasional bit of anxiety can save your life, constant anxiety causes great harm. The hormones that yank your body to high alert also damage your brain, your immune system and more if they flood through your body all the time.

Plants don't get anxious in the same way that humans do. But they do suffer from stress, and they deal with it in much the same way. They produce a chemical signal -- superoxide (O2-) -- that puts the rest of the plant on high alert. Superoxide, however, is toxic; too much of it will end up harming the plant.

This could be a problem for plants on Mars.

According to the Vision for Space Exploration, humans will visit and explore Mars in the decades ahead. Inevitably, they'll want to take plants with them. Plants provide food, oxygen, companionship and a patch of green far from home.

Right: Mars, photographed by the Viking Orbiters. [More]

On Mars, plants would have to tolerate conditions that usually cause them a great deal of stress -- severe cold, drought, low air pressure, soils that they didn't evolve for. But plant physiologist Wendy Boss and microbiologist Amy Grunden of North Carolina State University believe they can develop plants that can live in these conditions. Their work is supported by the NASA Institute for Advanced Concepts.

Stress management is key: Oddly, there are already Earth creatures that thrive in Mars-like conditions. They're not plants, though. They're some of Earth's earliest life forms--ancient microbes that live at the bottom of the ocean, or deep within Arctic ice. Boss and Grunden hope to produce Mars-friendly plants by borrowing genes from these extreme-loving microbes. And the first genes they're taking are those that will strengthen the plants' ability to deal with stress.

Ordinary plants already possess a way to detoxify superoxide, but the researchers believe that a microbe known as Pyrococcus furiosus uses one that may work better. P. furiosus lives in a superheated vent at the bottom of the ocean, but periodically it gets spewed out into cold sea water. So, unlike the detoxification pathways in plants, the ones in P. furiosus function over an astonishing 100+ degree Celsius range in temperature. That's a swing that could match what plants experience in a greenhouse on Mars.

Left: Pyrococcus furiosus, photographed by Henry Aldrich of the University of Florida. [More]

The researchers have already introduced a P. furiosus gene into a small, fast-growing plant known as arabidopsis. "We have our first little seedlings," says Boss. "We'll grow them up and collect seeds to produce a second and then a third generation." In about one and a half to two years, they hope to have plants that each have two copies of the new genes. At that point they'll be able to study how the genes perform: whether they produce functional enzymes, whether they do indeed help the plant survive, or whether they hurt it in some way, instead.

Eventually, they hope to pluck genes from other extremophile microbes -- genes that will enable the plants to withstand drought, cold, low air pressure, and so on.

The goal, of course, is not to develop plants that can merely survive Martian conditions. To be truly useful, the plants will need to thrive: to produce crops, to recycle wastes, and so on. "What you want in a greenhouse on Mars," says Boss, "is something that will grow and be robust in a marginal environment."

In stressful conditions, notes Grunden, plants often partially shut down. They stop growing and reproducing, and instead focus their efforts on staying alive--and nothing more. By inserting microbial genes into the plants, Boss and Grunden hope to change that.

"By using genes from other sources," explains Grunden, "you're tricking the plant, because it can't regulate those genes the way it would regulate its own. We're hoping to [short-circuit] the plant's ability to shut down its own metabolism in response to stress."

Right: Genetically engineered plants growing in Boss and Grunden's lab.

If Boss and Grunden are successful, their work could make a huge difference to humans living in marginal environments here on Earth. In many third-world countries, says Boss, "extending the crop a week or two when the drought comes could give you the final harvest you need to last through winter. If we could increase drought resistance, or cold tolerance, and extend the growing season, that could make a big difference in the lives of a lot of people."

Their project is a long-term one, emphasize the scientists. "It'll be a year and a half before we actually have [the first gene] in a plant that we can test," points out Grunden. It'll be even longer before there's a cold- and drought-loving tomato plant on Mars--or even in North Dakota. But Grunden and Boss remain convinced they will succeed.

"There's a treasure trove of extremophiles out there," says Grunden. "So if one doesn't work, you can just go on to the next organism that produces a slightly different variant of what you want."

"Amy's right," agrees Boss. "It is a treasure trove. And it's just so exciting."
اضطراب گاهي مي‌تواند كمك‌كننده باشد. اضطراب به شما هشدار مي‌دهد كه شايد خطري تهديدتان مي‌كند و يا شايد اشتباهي روي داده است. همچنين باعث به راه افتادن سيگنال‌هايي مي‌شود كه بدن را در حالت آماده‌باش قرار مي‌دهد. هر چند كه اين اضطراب‌هاي گاه و بيگاه مي‌توانند زندگي انسانها را نجات دهند، اما اضطراب مداوم آسيب‌هایی جدی به دنبال خواهد داشت. هورمون‌هايي كه بدن شما را به صورت ناگهاني براي مقابله با خطر آماده مي‌سازند، در صورتي كه براي مدت طولاني در بدن جريان داشته باشند مي‌توانند به بسياري از دستگاه‌ها نظير مغز و سيستم ايمني صدمه بزنند.
گياهان مانند انسانها دچار اضطراب نمي‌شوند؛ اما آنها نيز در مقابل استرس آسيب‌پذيرند و به شيوه‌اي مشابه با آن رو در رو مي‌شوند. آنها سيگنال شيميايي ( سوپر اكسيد O2-) توليد مي‌كنند كه به ساير قسمتهاي گياه اعلام خطر مي‌كند. اما سوپراكسيد يك ماده سمي است؛ مقدار زياد از حد آن باعث آسيب ديدن گياه مي‌شود.

اين مسئله مي‌تواند در مريخ مشكل‌ساز باشد. بر اساس چشم‌انداز اكتشاف فضا، انسان‌ها در دهه‌هاي آينده به مريخ خواهند رفت و در آنجا به كاوش خواهند پرداخت. شرايط سفر به مريخ و بعد مسافت دانشمندان مهاجر را ناگزير مي‌نمايد گياهان را نيز با خود ببرند. گياهان غذا و اكسيژن توليد مي‌كنند و همدم و يادگاري سبز از خانه هستند.
شرايط موجود در مريخ، مانند سرماي شديد، خشكي، فشار كم هوا، و خصوصيات متفاوت خاك، گياهان را با استرس زيادي مواجه مي‌كند. اما وندي باس، متخصص فيزيولوژي گياهي، و امي گروندن، ميكروب ‌شناس از دانشگاه كاروليناي شمالي بر اين باورند كه گياهاني را پرورش داده‌اند كه قادر به زندگي در اين شرايط سخت مي‌باشند

راه‌حل عبارت است از مديريت استرس: شايد از شنيدن اين نكته تعجب كنيد كه در حال حاضر موجوداتي در زمين وجود دارند كه در شرايطي شبيه مريخ زندگي مي‌كنند. البته آنها گياه نيستند بلكه نمونه‌هايي از ابتدايي‌ترين اشكال حيات در زمين هستند؛ ميكروب‌هايي كهن كه در اعماق اقيانوسها، يا زير يخهاي قطبي زندگي مي‌كنند. باس و گروندن اميدوارند تا با قرض‌گرفتن برخي ژنها از اين ميكروب‌هاي سخت‌زي، بتوانند گياهاني با قابليت زندگي در مريخ توليد كنند. اولين ژنهايي كه آنها استخراج كردند، ژنهايي هستند كه توانايي گياهان در مقابله با استرس را افزايش مي‌دهند.
گياهان معمولي غالباً روشهايي را براي خنثي كردن سوپراكسيد دارا هستند، اما پژوهشگران بر اين باورند كه روشي كه ميكروبي به نام پيروكوكوس فوريوسوس بكار مي‌برد، ممكن است كارايي بيشتري داشته باشد. اين ميكروب در دهانه‌هاي آتشفشاني بسيار داغ در اعماق اقيانوس زندگي ميكند. اما به صورت متناوب با فوران‌ها به آبهاي سرد دريايي وارد مي‌شود. بنابراين بر خلاف سيستم خنثي سازي گياهان، اين سيستم در پيروكوكوس در محدوده خارق‌العاده 100 درجه سانتيگراد اختلاف حرارت عمل مي‌كند. اين نوسان مشابه چيزي است كه گياهان در يك گلخانه مريخي با آن روبرو مي‌شوند.

در حال حاضر پژوهشگران ژن پيروكوكوس را داخل گياهي كوچك و با رشد سريع به نام آرابيدوپسيس نموده‌اند. باس مي‌گويد " حالا ما اولين جوانه را داريم. ما آنها را پرورش مي‌دهيم و دانه‌ها را استخراج مي‌كنيم تا نسل‌هاي دوم و سوم را توليد كنيم." در يكسال و نيم تا دو سال آينده آنها اميدوارند كه گياهاني را با دو نسخه از ژن جديد داشته باشند. در آن هنگام بررسي عملكرد ژنها امكان‌پذير مي‌شود: آيا آنها آنزيمهايي خاص با وظايف مشخص را مي‌سازند، آيا آنها واقعاً به بقاي گياه كمك مي‌كنند، و يا حتي موجب آسيب رساندن به آن مي‌شوند. در ادامه، آنها اميدوارند كه ژنهاي ديگري را نيز از ميكروب‌هاي سخت‌زي استخراج كنند؛ ژنهايي كه گياه را در مقابل خشكي، سرما، فشار هواي كم، و امثالهم مقاوم مي‌سازند. مطمئناً هدف تنها توليد گياهاني با توانايي بقا در مريخ نيست. موفقيت اصلي اين است كه اين گياهان به رشد و نمو خود ادامه دهند يعني محصول توليد كنند، در فرآيند بازيابي پسماندها نقش داشته باشند و به توليد اكسيژن در خانه جديد كمك كنند.


به قول باس "چيزي كه ما از يك گلخانه در مريخ مي‌خواهيم پرورش و تقويت گياهان در يك محيط با شرايط مرزي است." گروندن عقيده دارد كه اين شرايط حقيقتاً پرتنش هستند. اغلب گياهان تا حدودي غير فعال مي‌شوند، يعني رشد و توليد مثل متوقف مي‌شوند و تمام فعاليت‌هاي گياه تنها بر ادامه بقا متمركز مي‌شوند. باس و گروندن اميدوارند كه با وارد كردن ژنهاي ميكروبي به گياهان بتوانند وضعيت را تغيير دهند.
گروندن مي‌گويد "با استفاده از اين ژنها، ما در حقيقت گياه را فريب مي‌دهيم زيرا گياه قادر نيست كه اين ژنها را مانند ژنهاي خودش تنظيم كند. ما اميدواريم كه از اين راه توانايي گياه در خاموش كردن بعضي فعاليتها را دور بزنيم."
اگر باس و گروندن موفق شوند، كار آنها زندگي بسياري از افرادي كه روي زمين و در محيط‌هاي با شرايط سخت ساكن هستند، را نيز تغيير خواهد داد.

باس مي‌گويد " در بسياري از كشورهاي جهان سوم، اگر هنگامي كه خشكسالي فرا مي‌رسد تنها يك تا دو هفته ديگر بتوانيد درو را عقب بياندازيد،به اين معنا خواهد بود كه ميزان محصول لازم براي گذراندن زمستان را خواهيد داشت. اگر ما بتوانيم مقاومت به خشكي يا سرما را افزايش بدهيم، دوره محصل‌دهي طولاني‌تر مي‌شود و اين موضوع بر زندگي انسان‌هاي بيشماري تأثير خواهد گذاشت."
اين دو دانشمند تأكيد دارند كه پروژه طولاني در پيش دارند. "يكسال و نيم به طول خواهد انجاميد تا ما بتوانيم گياهاني حاوي ژن داشته باشيم كه بتوانيم روي آنها آزمايش انجام دهيم." مدت زمان طولاني‌تري لازم خواهد بود تا مثلاً گياه گوجه‌فرنگي سرمازي و خشكي‌زي در مريخ و يا حتي صحراي داكوتا داشته باشيم.


اما گروندن و باس معتقدند كه اين كاري است كه سرانجام به نتيجه خواهد رسيد. گروندن مي‌گويد " گنجينه غني از ميكروب‌هاي سخت‌زي وجود دارد. بنابراين اگر يكي مؤثر واقع نشد، مي‌توانيد به سراغ ديگري برويد تا در نهايت به آنچه مورد نظرتان است برسيد."امي هم با باس هم عقيده است "اين گنجينه واقعاً بسيار غني و همچنين بسيار هيجان‌انگيز است ."

ثبت صدمین انفجار بر سطح ماه

. منبع : SCIENCE @ NASA .
در روزگاري نه چندان دور، هركس ادعا مي‌كرد كه برق انفجاري را در ماه ديده است، با نگاه ترديدآميز منجمان روبرو مي‌شد و ادعاي او در بخش "گزارش‌هاي افراد ماه‌زده" بايگاني مي‌شد! اما منجمان ناسا طي دو سال و نيم گذشته، نه يك‌بار بلكه حدود صد انفجار را بر روي سطح ماه ثبت كرده‌اند.

بيل كوك، رييس بخش تحقيقات شهاب‌سنگ‌هاي محيطي ناسا در مركز پروازهاي فضايي مارشال، اين انفجارها را ناشي از برخورد شهاب‌سنگ‌ها بر سطح ماه دانست و اظهار كرد كه قدرت اين انفجارها معمولاً معادل انفجار چندصد كيلوگرم تي‌ان‌تي است و مي‌توان آنها را به سادگي با يك تلسكوپ شخصي مشاهده كرد.

رييس گروه تحقيقاتي ناسا، راب ساگز، در اين‌باره مي‌گويد:


"ما برنامه پايش ماه را از اواخر سال 2005 و به دنبال اعلام طرح‌هاي ناسا براي سفر دوباره به ماه آغاز كرديم. به هرحال، اگر قرار باشد بشر بار ديگر بر ماه قدم بگذارد، بهتر است مشخص شود كه قمر زمين در چه مواقعي مورد حمله شهاب‌سنگ‌ها قرار مي‌گيرد."

گروه در هفتم نوامبر 2005، موفق به ثبت اولين برخورد شهاب‌سنگ با ماه شد كه طي آن تكه‌اي از شهاب اِنكي به اندازه يك توپ بسكتبال به سطح ماه برخورد كرد. اگرچه انفجار حاصل از اين برخورد با چشم غيرمسلح قابل مشاهده نبود، تلسكوپ 10 اينچي گروه بدون مشكل برخورد را ثبت كرد.

كوك در مورد اين سوال كه "بدون وجود اكسيژن در سطح ماه، چگونه اين انفجارها شكل مي‌گيرد؟"، اين‌گونه پاسخ مي‌دهد: "چنين انفجارهايي حاصل از سوختن ماده نيست كه نياز به اكسيژن داشته باشد؛ شهاب‌سنگ به دليل سرعت زياد خود (50،000 كيلومتر بر ساعت يا بيشتر) با انرژي جنبشي عظيمي به سطح ماه برخورد مي‌كند. با چنين سرعتي، حتي يك سنگ كوچك مي‌تواند حفره‌اي به قطر چند متر ايجاد كند. در نتيجه اين برخورد، خاك و سنگ‌هاي سطح ماه به قدري داغ مي‌شوند كه مانند ماده مذاب تابش كرده و نور انفجار را حاصل مي‌كنند.

هنگام باران‌هاي شهابي بر سطح ماه، چنين انفجارهايي ممكن است يك‌بار در هر ساعت مشاهده شود. تعداد اين برخوردها با عبور ماه از محدوده شهاب‌سنگ‌ها كاهش مي‌يابد، ولي نكته جالب اين است كه هيچ‌گاه به صفر نمي‌رسد!

علت مشاهده انفجار در سطح ماه بدون حضور شهاب‌سنگ‌ها، وجود اجرام فضايي طبيعي بي‌شمار در منظومه شمسي است. ماه همواره در معرض يورش ذرات غبار شهاب‌هاي سرگردان و سيارك‌هاي قديمي قرار دارد كه با وجود اثر كمتر اين برخوردها، تعداد آنها بسيار زياد است. زمين هم با چنين برخوردهايي مواجه است و تعداد آنها را در طول يك سال نسبت به باران‌هاي شهابي مي‌توان تقريباً دو به يك دانست. بدين ترتيب، ماه هيچ‌گاه از برخورد اجرام آسماني در امان نيست.

در عين حال به گفته كوك، فضانوردان بر روي ماه در معرض خطر بسيار كمي قرار خواهند داشت، ‌زيرا احتمال برخورد مستقيم به يك نقطه بسيار اندك است. در صورت فراهم شدن زمينه ساخت پايگاه‌هاي وسيع در ماه نيز بايد ضمن توجه به داده‌هاي آماري برخوردها هنگام تعيين محل ساخت پايگاه، احتمال برخورد و عواقب آن را نيز در نظر گرفت.

آنچه بيش از برخوردهاي مستقيم بايد مورد توجه قرار گيرد، برخوردهاي ثانويه است. هنگام برخورد يك شهاب‌سنگ با سطح ماه، هزاران ذره در جهات مختلف پرتاب مي‌شوند. اگرچه محاسبات احتمال برخورد مستقيم را بسيار كم نشان مي‌دهد، احتمال وقوع برخوردهاي ثانويه به مراتب بيشتر است. ذره‌اي با ابعاد كوچكتر از يك ميليمتر مي‌تواند مانند يك گلوله به لباس فضانوردان آسيب رساند.

در حال حاضر، اطلاعي در مورد ميزان مسافتي كه ذرات ثانويه طي مي‌كنند، در دسترس نيست. براي حل اين مشكل، كوك و همكارانش در مركز تحقيقات ناسا شهاب‌سنگ‌هاي مصنوعي را به سطح شبيه‌سازي‌شده ماه شليك مي‌كنند تا برد ذرات ثانويه را تعيين كنند.

گروه رصدگر ماه در ناسا در حال تقويت امكانات خود براي رصد دقيق‌تر ماه است. آنها ضمن تعويض تلسكوپ 10 اينچي مركز پروازهاي فضايي مارشال با دو تلسكوپ 14 و 20 اينچي، رصدخانه جديدي را نيز در جورجيا تأسيس كرده‌اند. رصد ماه از چند نقطه، امكان كنترل چندباره برخوردهاي نسبتاً ضعيف‌تر را به گروه محقق مي‌دهد و بدين ترتيب، داده‌هاي آماري با اطمينان بيشتري ثبت خواهند شد.

زندگی نامه انوشه انصاری؛ اولین بانوی ایرانی فضانورد

زندگی نامه انوشه انصاری؛ اولین بانوی ایرانیفضانورد
انوشه انصاري در سفر هيجان‌انگيز خود به فضا پرچم ايران و آمريكا را همزمان بر بازو خواهد داشت ؛ این بانوی 32 ساله ایرانی ؛ روز 27 شهریور سفر تاریخی خود به ایستگاه بین‌المللی فضایی را آغاز خواهد کرد تا ضمن کسب عنوان نخستین بانوی فضاگرد جهان به نخستین ایرانی بدل شود که قدم به فراسوی جو زمین نهاده است وی همچنین عناوین اولین فضانورد زن مسلمان ؛ اولین فضانورد ایرانی و اولین بانوی فضانورد در جهان و همچنین چهارمين توريست فضايي دنيا همراه خود خواهد داشت .
بي‌شك انوشه مي‌رود تا از افتخارات ملي كشور عزيزمان ايران و مايه مباهات هر ايراني آزاد انديشي باشد. البته فعاليتهاي تجاري انوشه و خانواده‌اش تا اين زمان از او يك بانوي موفق تاجر ساخته است كه بارها توسط مطبوعات و مؤسسات مختلف مورد تقدير قرار گرفته است.

سفر توریستی انوشه انصاری ميخائيل تيورين، كيهان‌نورد روسي و مايكل لوپز آلگريا، فضانورد آمريكايي، دو همسفر انوشه
انصاري در سايوز

TMA-9

هستند.انوشه پس از 10 روز اقامت در ايستگاه بين‌المللي فضايي

(ISS)

به همراه پاول وينوگرادوف و جف ويليامز، دو خدمه
قبلي

ISS

كه از اول آوريل گذشته در فضا بوده‌اند به زمين باز خواهد گشت.
مطابق با آخرین اخبار رسمی از وبسایت شخصی خانم انوشه انصاری به نقل از آژانس فضايي روسيه پرتاب سايوز كه قرار است اولين بانوي مسلمان و گردشگر فضايي را با خود به ايستگاه بين‌المللي فضايي واقع در مداري به ارتفاع 400 كيلومتر بالاتر از سطح زمين حمل نمايد، چهار روز به تعويق افتاد. با اين حساب انوشه انصاري كه قرار بود 23 شهريور جاري سفر به فضا را تجربه كند، بايد تا 27ام همين ماه صبر نمايد.

زندگی نامه مختصر انوشه بانوی فضانورد مسلمان انوشه انصاري در سال 1346 خورشيدي، در تهران به دنيا آمد.( سن فعلی وی حدود 32 سال است ) تا سن 16 سالگي در وطن زيست و سپس به همراه خانواده‌اش به ايالات متحده آمريكا هجرت كرد. سالهاي پاياني دبيرستان را در آن كشور گذراند و سپس براي اخذ مدرك كارشناسي در رشته مهندس الكترونيك و علوم كامپيوتر وارد دانشگاه جرج ميسون شد. بانو انوشه بعد از پايان موفقيت‌آميز دوره ليسانس براي كسب مدرك فوق‌ليسانس خود وارد دانشگاه جرج واشنگتن شد و مطالعات خود را در اين دانشگاه ادامه داد. پس از اخذ مدرك كارشناسي ارشد در رشته مهندسي الكترونيك، انوشه براي كار
به سراغ شركتهايي چون

MCI و COMSAT

رفت و پروژه‌هاي موفقيت‌آميزي را در آن شركتها به سرانجام رساند.

افتخارات بانوی ایرانی
او چندين مقاله و دو پاتنت براي كار روي "عملگرهاي اتوماتيك" و "گره‌هاي يك شبكه‌ بيسيم\" دارد. او در حال حاضر مشغول طي كردن دوره‌اي در دانشگاه سوئين‌بورن مي‌باشد تا بتواند دومين مدرك كارشناسي ارشد خود را در رشته ستاره‌شناسي دريافت كند.
در سال 1994 ميلادي مطابق با 1372 خورشيدي، انوشه به همراه همسرش حميد و برادر همسرش امير انصاري
شركتي به نام تله‌كام تكنولوژي

(TTI)

را در تگزاس پايه‌گذاري كردند.
اين شركت تأمين‌كننده تجهيزات مورد نياز شبكه‌هاي كامپيوتري بود. اين شركت در سال 2000 توسط سونوز نتورك خريداري شد. انوشه انصاري در سال 2000 جايزه نخست كارآفريني ملي ايالات متحده آمريكا را به دست آورد. در سال 2001 مجله فورچيون انوشه را در ليست تاجران موفق ثبت كرد.
بعد از فروش كمپاني

TTI

انوشه و همسرش شركت ديگري به نام پرودي

(Prodea)

را پايه‌گذاري كردند. انوشه مدير عامل و رئيس اين شركت است!.

ماجراجویی بانو انصاری اين شركت با مشاركت شركت ماجراجوييهاي فضايي و آژانس فضايي فدراسيون روسيه، طرحي را جهت ايجاد ناوگاني از فضاپيماهاي تجاري براي اعزام گردشگران به ارتفاعات زيرمداري در دست اجرا دارد. "كاشف ماجراجوي فضا" نام مناسبي براي اين كشتي فضايي به نظر مي‌رسد كه قرار است قادر به حمل 5 مسافر به ارتفاعات زيرمداري باشد تا مسافران خوشبخت بتوانند گردي سياره زمين و سياهي فضا را براي دقايقي نظاره‌گر باشند. اين فضاپيما قرار است با يك هواپيماي مخصوص تا ارتفاعي بالا برده شود و سپس براي دستيابي به ارتفاعات بيشتر از هواپيما جدا شده و موتورهاي قدرتمند خود را روشن نمايد. اين هواپيما از فرودگاهي كه به احتمال زياد در رأس‌الخيمه واقع در كشور امارات متحده عربي ساخته مي‌شود، پرواز خواهد كرد.
جایزه 10 میلیون دلاری انصاری ایکس انوشه از دوران نوجواني به فضانوردي علاقمند بود و رؤياي سفر به فضا را در سر مي‌پروراند.
علاقه فراوان او سرانجام زماني به بار نشست كه فعاليتهاي اقتصادي انوشه و همسرش ثروت فراواني براي آنها به بار آورده بود. در سال 2004 ميلادي مطابق با 1383 خورشيدي، خانواده انصاري (انوشه و برادر همسرش، امير انصاري) 10 ميليون دلار جايزه براي نخستين پرواز فضايي غير‌دولتي اختصاص دادند. اين سفر مي‌بايستي توسط يك فضاپيماي قابل بازيابي انجام مي‌شد كه قادر باشد حداقل سه نفر را به ارتفاعي بيش از 100 كيلومتر از سطح متوسط زمين (خط كارمن) رسانده و مجدداً به زمين بازگرداند. فضاپيما بايد طوري طراحي مي‌شد كه در طي دو هفته بعد از نخستين پرواز موفقيت‌آميز، قادر به تكرار آن باشد. «جايزه انصاري ايكس» در نهايت به فضاپيماي كوچك «اسپيس شيپ وان» با طراحي خلاقانه برت روتان تعلق گرفت.

اما همچنان رؤياي سفر به فضا ذهن بانوي فعال و ناآرام ايراني را به خود مشغول كرده بود. فعاليتهاي فضايي اخير به هيچ‌وجه او را آرام نمي‌كرد و اشتياق ديدن زمين از فضا او را به سويي رهنمون كرد كه اكنون تيتر نخست خبرهاي فضايي دنيا را به خود اختصاص داده است.

سفر توریستی فضانوردی

انوشه انصاري سرانجام دل به دريا زد و براي سفري هيجان‌انگيز به ايستگاه بين‌المللي فضايي ثبت‌نام كرد. اين سفر كه با كپسول فضايي سايوز تي‌ام‌آ صورت مي‌گيرد حدود 20 ميليون دلار هزينه در بر دارد. ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری بعنوان اولین زن گردشگر فضایی در يكي از پروازهاي فضاپیمای سایوز كه براي بهار ۱۳۸۶ برنامه‌ريزي شده بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد اما پس از اعلام نهایی به روز 27 شهریور ماه امسال تمدید شد .
سرنشينان كپسول فضايي سايوز

TMA-9.

به ترتيب: انوشه انصاري، گردشگر فضايي ، ميخائيل تيورين، فضانورد روسي ، ايكل لوپز، فضانورد آمريكايي خواهندبود

اولين بانوي گردشگر فضايي در صورتي كه سفر انوشه طبق برنامه انجام شود، وی اولین فضانورد ایرانی، اولين بانوي گردشگر فضايي و چهارمين توريست فضايي دنيا خواهد شد. انوشه انصاري در شرايطي راهي فضا مي‌شود كه طي چهل و پنج سال گذشته سفر به فضا تنها در انحصار شوروي سابق (روسيه)، آمريكا و به تازگي چين بوده
است. تاكنون بيش از 440 نفر طي نزديك به 1000 مأموريت فضايي از مرزهاي فضا عبور كرده‌اند كه نزديك به 380 نفر آنها از اتباع آمريكا و شوروي سابق و بقيه از شهروندان كشورهايي همچون چكسلواكي، آلمان، ژاپن، بلغارستان، افغانستان، برزيل، انگليس، كوبا، مجارستان، هند، مغولستان، لهستان، روماني، اسلواكي، آفريقاي جنوبي، اسپانيا، سوئيس، سوريه، بلژيك، اتريش، فرانسه، مكزيك، هلند، عربستان سعودي، رژيم اشغالگر قدس و مكزيك بوده‌اند كه توسط فضاپيماهاي آمريكايي يا روسي
امكان سفر به فضا را يافته‌اند.

سه گردشگر فضایی جهان
اولين گردشگر فضايي يك ميليونر آمريكايي به نام دنيس تيتو بود كه در سال 2001 نخستين بشري شد كه با پول خود به فضا سفر كرد. بعد از او مارك شاتلورتس در سال 2002 و گرگ السون در سال 2005 به ترتيب عنوان دومين و سومين توريست فضايي را از آن خود كردند. اولسن نيز مانند انوموتو به دلايل پزشكي از سفر انجام شده در ژوئن 2004 بازمانده بود ولي سرانجام در سال 2005 به آرزوي خود براي نگريستن به زمين از فضا جامه عمل پوشاند. قبل از اولسن، يك خواننده آمريكايي به نام لانس باس كانديداي سفر به فضا بود كه به دليل امتناع از انجام تمرينات سخت و فشرده قبل از پرواز از ليست گردشگران فضايي حذف
گرديد.

بيانيه پژوهشگاه هوافضا درباره سفر انوشه انصاري به فضا

پژوهشگاه هوافضا، بازوي تحقيقاتي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري در زمينه هوافضا به مناسبت سفر خانم انوشه انصاري به فضا كتابچه‌اي را در سمينار روز پنجشنبه، 30 شهريور 1385 منتشر نمود. در اين كتابچه بيانيه‌اي از طرف پژوهشگاه هوافضا آمده است كه متن كامل آن را در ادامه خواهيد خواند.



بسم الله الرحمن الرحیم

از زمانهاي دور كه پايه‌هاي نجوم و ستاره‌شناسي در اين سرزمين بنا نهاده شد تا روزي كه خواجه‌نصيرالدين طوسي نيازي به اثبات گرد بودن زمين نداشت و روش تصوير نقشه از كره بر روي سطح مسطح را مطرح مي‌كرد تا امروز كه دانشكده‌هاي هوافضا، پژوهشگاه هوافضا، انجمن هوافضا، مراكز تحقيقاتي هوافضايي و سازمان فضايي ايران تشكيل شده‌اند و فعاليت مي‌كنند، آرزوي تسخير فضا در دل بسياري از اهل اين مرز و بوم و همه ملل دنيا وجود داشته است.

تبلور تلاشهاي بشر براي پرواز و سفر به فضا از اوايل قرن بيستم با پرواز برادران رايت آغاز شد و با سفر يوري گاگارين به نقطه عطف خود رسيد.

امروزه كاوشگران فضايي كه محصول فكر انديشمندان و محققان زميني هستند، تا لبه‌هاي منظومه شمسي را به دنبال يافتن معرفتي بيشتر مي‌كاوند و چشمان تيزبين تلسكوپهايي كه در زمين و فضا قرا دارند، ناديده‌هاي بسياري را از گذشته و حال كيهان براي بشر به تصوير مي‌كشند.

امروزه ديگر شناخت، دستيابي و بودن در فضا يك سرگرمي و يا مسابقه نيست بلكه نيازي اساسي است كه اگر از آن غفلت شود به تباهي بشريت خواهد انجاميد. جمعيت جامعه انساني رو به افزايش است و منابع موجود در گوي آبي رنگ زمين رو به كاهش. بشر براي ادامه بقا چاره‌اي جز كوچيدن ندارد.

از سويي ديگر تنوع نيازهاي جامعه بشري هر روز در حال گسترش است. ارتباطات، اطلاعات، حمل‌و‌نقل، انرژي و نياز به دانستن كه اصلي‌ترين دغدغه بشر است از ابتداي آفرينش تا روزي كه وعده آن داده شده. امروز ديگر براي همه مسجل است كه رفتن به فضا و اقامت در آن يكي از راه‌هاي اصلي رفع اين نيازها و يا بهبود آنها است.

ما در جايي قرار داريم كه حدود 60 سال از آغاز عصر فضا گذشته و تنها حدود 50 سال از سفر نخستين انسان به فضا سپري شده است. تاريخي كوتاه با دست‌آوردهايي بزرگ. در همين زمان اندك فرهنگ و هنرِ دانايي و توانايي چنان در آغوش مادر مهربان فضا رشد كرده است كه مي‌توان اثرات آن را در جزئيترين امور زندگي روزمره ديد.

پژوهشگاه هوافضا بر اين باور است كه سفر خانم انوشه انصاري به فضا نگاه‌ها را متوجه نيازي چنين اساسي مي‌كند و انگيزه‌اي است براي نخبگان و انديشمندان جوان كشورمان تا آينده خود را در فضا جستجو كنند. بي‌شك سلوك، سخت‌كوشي، تهور و توجه فراوان انوشه انصاري به رشد فرهنگ، دانش و فناوري، در كنار سفر مهم و تاريخي وي به آنسوي مرز فضا، الگوي مناسبي براي هر دانش‌پژوه خواهد بود.

پژوهشگاه هوافضا براي خانم انوشه انصاري در سفر تاريخي خود به ايستگاه بين‌المللي فضايي آرزوي سفري سلامت و بازگشتي پيروزمندانه دارد.

پژوهشگاه هوافضا